Ya sabır, diyorum. Haddimi aşmamak için günlerdir tereddüt ediyorum; ama yazmanın vakti geldi de geçiyor bile. Evet efendim, benim oyumla dağdaki çobanın oyu bir! Bu serzenişi yapan hanım kızımız o çobanın hanesine girip de çorbasını içmiş miydi acaba? Okuyup adam olduktan(!) sonra tarlasına dönüp beğenmediği çobanla iki kelam etmiş miydi?
İktidar partisinin mutlak zaferinin ardından “bizim cenahta” o malum habis ses yeniden yankılanmaya başladı: “Koyunlar! Biz sizin yerinize düşünmekten yorulduk!”
(...)
-YAZININ TAMAMINA ULAŞMAK İÇİN TIKLAYIN-