Tanrı bana baba olma imkânı tanımadı. Ne var ki öyle bir coğrafya bahşetti ki babasız çocuklar kadar çocuksuz babaların da bir arpa mesafesindeyim. Hani o doğuştan güdüsel getirmediğimiz, anlamını sonradan öğrendiğimiz söylenen babalığın nasıl bir duygu olduğunu evlatla deneyimleyebilmiş değilim; fakat evladı olmayan adamları baba belleyen bir toplumun mahsulüyüm.
Babam, yüreğiyle zihni, vicdanıyla aklı, tuzaklarıyla zekâsı arasında yaşayan bir görev insanıdır. Onun duygularıyla benimkiler çeliştiğinde uzak düşmüşlüğümüz çoktur; onunkilerle benimkiler tutuştuğunda yoldaşlık etmişliğimiz kadar...
(...)
-YAZININ TAMAMINA ULAŞMAK İÇİN TIKLAYIN-