Utanıyorum canım kardeşim. Aylar, mevsimler, yıllar geçiyor; ben hâlâ bunları konuşuyor olmamızdan utanıyorum.
Din elden gidiyor diye ne varsa kuşanıp sokağa çıkıyorsun. Senin için oruç, vücuda girip çıkandan
ibaret olduğu için aklından geçenleri süzmeye ihtiyaç bile duymuyorsun.
Pek güvendiğin âlimlere yiyip içtiklerinin oruçtaki yerine soruyorsun;
ama şiddete niyet etmenin oruç bozup bozmadığını sorgulamak bile gelmiyor aklına. Nimete mekruh deyip geçerken küfretmenin orucundaki yerini düşünmüyorsun.
(...)
-YAZININ TAMAMINA ULAŞMAK İÇİN TIKLAYIN-